10 typowych błędów, których należy unikać podczas pisania eseju na studia

Pisanie esejów przyjęć na studia może być zastraszającym doświadczeniem dla studentów. Równoważenie osobistego doświadczenia, jasności i właściwej struktury jest często trudne. Niektórzy mogą nawet zastanawiać się: „Może zamiast tego ktoś powinien napisać dla mnie mój artykuł?” To normalne, że początkowo czuję się niepewnie - ale świetne umiejętności pisania pochodzą z wczesnego uczenia się wspólnych pułapek i wcześniejszego rozpoznania ich.

Ten przewodnik oferuje czytelnikom dogłębne badanie dziesięciu powszechnych błędów, których należy unikać podczas pisania esejów i dokumentów terminowych. Chociaż każdy z błędów może negatywnie wpłynąć na ostateczny artykuł, większość można rozwiązać przy starannym planowaniu. Zrozumienie typowych błędów uczniów pozwala stworzyć esej, który przemawia bezpośrednio do unikalnego głosu.

Dlaczego to ma tak duże znaczenie? Eseje uniwersyteckie umożliwiają urzędnikom rekrutacyjnym uzyskanie oka, kim naprawdę jest dana osoba. Podczas gdy świetne pisanie wykazuje troskliwość i dbałość o szczegóły, słabo zorganizowana praca może pozostawić niezamierzone przesłanie o tym, kim naprawdę jest wnioskodawca. Przejdźmy do każdego błędu z prostymi dostępnymi rozwiązaniami, aby uniknąć każdego z nich.

Błąd nr 1: Ignorowanie podpowiedzi

Niektóre eseje wystają na niewłaściwej stopie, ponieważ ich pisarz nie odczytuje ani nie rozumie podpowiedzi, prowadząc ich ścieżką od tematu i od siebie od wszelkich znaczących szczegółów. Zespoły rekrutacyjne chcą zobaczyć, jak dobrze studenci podążają za wskazówkami.

Skutecznym podejściem jest ponowne wyczerpanie monitu i upewnienie się, że każda część instrukcji została rozwiązana. Ponieważ niektóre podpowiedzi mogą wymagać wielu części, pominięcie wszelkich wymagań może powodować zamieszanie wśród czytelników; Uważnie czytanie instrukcji pomaga uniknąć tego błędu.

Błąd nr 2: pominięcie burzy mózgów

Pośpieszanie prosto do pisania bez pierwszej burzy mózgów może powodować rozproszone pomysły i tworzenie treści, które są nierówne na stronach. Wpisywanie przypadkowych myśli bez właściwej organizacji może spowodować nierównomierne, niespójne pisanie.

Łatwym sposobem na zwalczanie bloku pisarza jest odkładanie zaledwie kilka minut na burzę mózgów, nawet jeśli oznacza to tylko pociski. Burza mózgów pomaga organizować tematy i przykłady; Po rozpoczęciu pisania pisarze już wiedzą, które punkty najlepiej pasują do ich szkicu. Burza mózgów zmniejsza również panikę w ostatniej chwili nad tym, co napisać dalej.

Błąd nr 3: Nadużywanie fantazyjnych słów

Rzucanie wielkich słów może na początku wyglądać imponująco, ale esej wypełniony zbyt wieloma skomplikowanymi terminami lub używanie tezaurusa może wydawać się fałszywe lub wymuszone, jeśli czytane na głos czytelnicy.

Zamiast zmuszać skomplikowane słowa do eseju, często najlepiej jest zachować prosty i naturalny język. Esej powinien reprezentować myśli uczniów w angażujący, naturalny sposób, a duże słowa mogą idealnie pasować w razie potrzeby; W przeciwnym razie wymuszanie skomplikowanych terminów łamie przepływ i może wyłączyć czytelników, którzy wolą czytać prawdziwe pisanie niż wymuszoną prozę.

Błąd nr 4: niejasne przykłady

Użyj osobistych historii lub szczegółów, aby wyjaśnić główną ideę w eseju i pokazać jego głębię; Wybór zbyt mało niejasnych przykładów nie oddał tej sprawiedliwości.

Użyj krótkich anegdot, które ilustrują odpowiednią cechę lub lekcję. Na przykład, jeśli pisząc o umiejętnościach przywódczych, opisz, kiedy po raz pierwszy pojawiły się te umiejętności - to pomaga czytelnikowi połączyć kropki! Niejasne słowa nie pozostają długo w pamięci, podczas gdy konkretne doświadczenia, nawet małe, mogą pozostawić nadruk w wspomnieniach ludzi.

Błąd nr 5: Zaniedbanie struktury

Esej studencki bez struktury może być trudny do naśladowania, ponieważ czytelnicy oczekują, że będzie to wprowadzenie, akapity ciała i wnioski - coś, czego nie można osiągnąć za pomocą niezorganizowanego artykułu.

Skuteczne techniki pisania obejmują rozpoczęcie od wprowadzenia, które określa twój główny temat lub skupienie, a następnie akapity jasne, aby pokryć każdy punkt lub historię oraz końcowy akapit, który łączy wszystko razem, aby czytelnicy nie byli zdezorientowani w swojej podróży do czytania. Takie podejście zapewnia logiczny przepływ, jednocześnie chroniąc czytelników przed mylą przez przeciążenie informacji.

Błąd #6: Z punktu widzenia zdania początkowego

Zdanie otwierające ustawia nastrój. Twoje zdanie otwierające nie musi być szokujące ani dramatyczne - raczej powinno zadawać pytania lub wskazywać na główny temat.

Niektórzy autorzy wybierają natychmiastowe stwierdzenie na swój temat; Inni mogą zdecydować się na coś bardziej subtelnego, na przykład przedstawienie układanki, która prowadzi do głębszych pomysłów. Tak długo, jak bezproblemowo pasuje do ogólnego przesłania, ten pierwszy wiersz może zrobić pierwsze wrażenie - pomyśl o tym jak o latarstwie prowadzącym w sercu eseju!

Błąd #7: zaniedbanie edycji i korekty

Pisanie szkicu to tylko połowa prac związanych z publikowaniem eseju akademickiego lub papieru. Błędy w pisowni lub gramatyce mogą spowodować utratę czytelników; Edycja może rozwiązać takie błędy; Korekta kończy ten proces, szukając wszelkich nadzoru w edycji, które mogły nie wykrywać w tym kroku.

Celowe odkładanie eseju i powrót świeżymi oczami jest często konieczne do prawidłowej edycji. Właściwa edycja pokazuje odpowiedzialność i szacunek za czas czytelnika.

Błąd nr 8: Nie udostępnianie jasnego stwierdzenia pracy dyplomowej

Bez wyrazu dyplomowego jako punktu trasy w pisaniu eseju, pisanie może szybko odejść od kursu i pozostawić czytelników niepewnych, dokąd zmierzy się. Oświadczenie o pracy służy jako mini-mapa, która informuje czytelników, co będzie dalej w twoim eseju.

Na przykład, jeśli esej omówi przezwyciężenie osobistych wyzwań, jego oświadczenie tezy może podsumować zarówno wyzwanie, jak i to, czego nauczył się jako punkt centralny. Kiedy akapity zaczynają się wydawać od siebie niezadowolone lub są całkowicie poza tematem, może to być pewne znak, że esej skręcił z kursu - powtórzenie swojej tezy może przywrócić go na właściwe tory.

Błąd #9: Ignorowanie limitów liczby słów

Wiele monitu w college'u obejmuje oczekiwany lub sugerowany limit liczby słów, którego nie należy przekroczyć, ponieważ nie można tego zrobić, może sugerować, że nie było wiele do powiedzenia, a przekroczenie jej może wskazywać na brak dyscypliny z twojej strony - oba mogą stanowić problemy z pisemnym.

Długość eseju monitorowania pomaga utrzymać zgodność z wytycznymi dotyczącymi wstępu. Jeśli istnieje ścisły limit, rozważ odcięcie dodatkowych szczegółów lub powtarzających się pomysłów; Jeśli jest to zbyt krótkie, rozważ włączenie dodatkowych istotnych przykładów lub głębszych spostrzeżeń - celem jest utrzymanie zasad podczas tworzenia angażującej historii!

Błąd nr 10: Nie szukam zewnętrznej informacji zwrotnej

Samo czytanie eseju może utrudnić dostrzeżenie ukrytych wad; Poszukiwanie informacji zwrotnej od zewnętrznego czytelnika (takiego jak nauczyciel lub rówieśnik z pisaniem ekim) może zapewnić świeże oczy różne punkty widzenia i zapewnić bardzo potrzebną krytykę.

Czy druga osoba uważa, że ​​esej jest na topii i nie ma szczegółowości w miejscach? Zachowańca może określić, gdzie zamiar pisarza różni się od tego, jakie wrażenie wyrządzono - nieoceniony ostatni krok przed przesłaniem papieru!

Eseje uniwersyteckie oferują studentom możliwość kreatywnego wyrażania siebie, jednocześnie doskonaląc umiejętności pisania i wykazując jasność myśli. Wiedza o tym, jakie błędy, których należy unikać, ułatwia ten proces: przegląd podpowiedzi, burzy mózgów i pozostanie uczciwym pomagają w rozwinięciu silnych dzieł pracy.

Każdy czytelnik pragnie eseju, który bez wysiłku płynie od początku do końca. Uważając starannie, w tym jasne przykłady i uważne słuchanie informacji zwrotnych, unika się wielu pułapek, a rewizja i wzmocnienie eseju nigdy nie jest za późno; Ostatecznie uczenie się z takich błędów powoduje produkt końcowy, który odzwierciedla zarówno twój głos, jak i talenty jako autor.