Neutralność węglowa CPG: mroczny świat roszczeń środowiskowych

Mając nadzieję na wykazanie odpowiedzialności za środowisko, coraz więcej marek CPG umieszcza obecnie na etykietach produkty oświadczenia o neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla i możliwości recyklingu.

Pęd do wykazania zrównoważenia środowiskowego pojawia się wraz ze wzrostem obaw o globalne ocieplenie wśród konsumentów, pracowników, partnerów biznesowych i inwestorów.

Jednocześnie niespójności wokół etykiet neutralnych pod względem emisji dwutlenku węgla i brak standardów dotyczących marketingu środowiskowego mogą sprawić, że będzie to ryzykowne. Marki muszą za wszelką cenę unikać greenwashingu i poprzeć swoje twierdzenia realnymi działaniami.

Neutralność węglowa CPG: Punkty nacisku skłaniają marki do domagania się ekologicznych praktyk

Michael Vandenbergh, profesor prawa na Vanderbilt University i współautor książki Beyond Politics: The Private Governance Response to Climate Change, twierdzi, że obawy związane z globalnym ociepleniem skłaniają marki do podjęcia działań.

„Obserwujemy wzrost etykietowania emisji dwutlenku węgla i twierdzeń o neutralności, ponieważ ludzie stają się zasadnie zaniepokojeni zmianami klimatycznymi” – powiedział nam.

„Konsumenci szukają sposobu działania zgodnego z tym, co wiedzą, że należy zrobić, a informacje na etykietach mogą w tym pomóc”.

1. Klienci: Ankieta GreenPrint pokazuje, że 66% amerykańskich konsumentów i 80% młodych ludzi jest gotowych zapłacić więcej za zrównoważone produkty. Ale 78% ankietowanych przyznaje, że nie wie, jak rozpoznać firmy przyjazne środowisku. Etykiety mogą zapewnić przejrzystość.
2. Pracownicy: Podobnie 67% respondentów ankiety IBM stwierdziło, że chętniej aplikuje, a 68% chętniej przyjmuje stanowiska w firmach, które wydają się być przyjazne dla środowiska.
3. Łańcuchy dostaw: wiele firm nie będzie robić interesów z partnerami w łańcuchu dostaw, którzy nie przestrzegają przynajmniej minimalnych standardów neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla. Tak więc marki muszą się dostosować lub ryzykować utratę cennych relacji biznesowych. W rzeczywistości Vandenbergh planuje opublikować dane pokazujące, że 80% największych światowych firm i siedem światowych sektorów już nakłada na dostawców wymagania środowiskowe.
4. Główni inwestorzy: Presja ze strony inwestorów, aby bardziej dostosować się do łagodzenia zmiany klimatu, zmusza wiele firm do bardziej zrównoważonego rozwoju. Vandenbergh zauważa, że ​​wszyscy sześciu największych pożyczkodawców w USA podjęło poważne zobowiązania klimatyczne. W ciągu ostatnich czterech lat inwestorzy instytucjonalni zwiększyli działalność w zakresie zrównoważonych i wpływowych inwestycji o 81%. Jeśli startupy chcą uzyskać dostęp do tej puli pieniędzy, pomocna jest możliwość wykazania trakcji środowiskowej poprzez etykietowanie.
5. Wydajność operacyjna: Każda firma, zwłaszcza w gospodarce borykającej się z trudnościami, odczuwa presję, aby poprawić wydajność operacyjną. Wysiłki mające na celu zmniejszenie śladu węglowego często rozpoczynają się od znalezienia miejsc do poprawy wydajności, takich jak trasy dystrybucji lub procesy produkcyjne, które prowadzą do oszczędności kosztów z korzyścią dla wyników finansowych.

Etykiety środowiskowe: Spłucz z odrobiną sceptycyzmu

Etykiety neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla i twierdzenia dotyczące ochrony środowiska są jednak dalekie od spójności, co może budzić sceptycyzm konsumentów.

Chociaż neutralność węglowa jest jasno zdefiniowana jako osiągnięcie zerowej emisji netto gazów cieplarnianych (GHG), marki mogą powiedzieć, że osiągnęły ten status, nie robiąc tego całkowicie samodzielnie. Mogą to zrobić za pomocą kredytów kompensujących emisję dwutlenku węgla.

Massachusetts Institute of Technology definiuje kredyty kompensujące emisję dwutlenku węgla jako „zbywalne„ prawa ”lub certyfikaty związane z działaniami, które obniżają ilość dwutlenku węgla (CO2) w atmosferze”.

Każdy kredyt węglowy reprezentuje tonę węgla, która została usunięta lub uniemożliwiono jej przedostanie się do środowiska. Kupując te kredyty, osoba lub grupa może finansować projekty przeciwdziałające zmianom klimatycznym, zamiast podejmować działania mające na celu obniżenie własnej emisji dwutlenku węgla.

Innymi słowy, firma, która nie osiągnęła swoich celów w zakresie śladu węglowego, kupuje kredyty od innej firmy, która je przekroczyła. W ten sposób mogą twierdzić, że wykonują swoją część dla globalnego ekosystemu.

Praktyka ta może być niezwykle korzystna dla firm z branż takich jak energetyka i finanse, gdzie szczególnie trudno jest całkowicie ograniczyć emisje gazów cieplarnianych. Według niedawnej analizy Ecosystem Marketplace, mniej więcej jedna trzecia (36%) firm z S&P 500 kupuje kompensację emisji dwutlenku węgla.

Oświadczenia o neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla mogą być ryzykownym biznesem

Jednak wykorzystywanie offsetów do umieszczania na etykietach oświadczeń o neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla – zwłaszcza jeśli fakt ten nie jest w pełni ujawniony – może prowadzić do kosztownych problemów prawnych i public relations dla marek.

Rośnie liczba procesów sądowych związanych z korporacyjnymi roszczeniami środowiskowymi, co podsyca sceptycyzm konsumentów.

Niektóre firmy mogą również wykorzystywać niespójności i brak standardów dotyczących sposobu pomiaru i informowania konsumentów o recyklingu. The Wall Street Journal zauważa, że ​​program etykietowania mówi teraz, że firmy twierdzą, że ich plastikowe opakowania „nadają się do szerokiego recyklingu”, mimo że dane EPA pokazują, że tylko 2,7% tworzyw sztucznych jest odzyskiwanych każdego roku.

Kontrowersyjna zmiana opiera się na danych pokazujących, że amerykańscy konsumenci umieszczają 60% swoich pojemników z polipropylenu w pojemnikach do recyklingu – absolutne minimum do składania takich roszczeń zgodnie z prawem.

Dążenie do przejrzystości i wiarygodności

Firmy, które robią postępy w zakresie emisji i chcą wyglądać na wiarygodne, mają kilka możliwości. Mogą albo samodzielnie drukować oświadczenia i ryzykować wezwaniem do zadania, albo mogą korzystać z rosnącej liczby niezależnych usług dostarczających znaki certyfikacji odpowiedzialności klimatycznej.

Jedna z takich firm, organizacja non-profit Climate Neutral, certyfikowała 294 firmy, 80% w kraju i 20% za granicą, w tym Allbirds, Kickstarter, Klean Kanteen i REI, reprezentujące ponad 1 milion ton węgla, według Fast Company.

Aby uzyskać certyfikat, firmy muszą przejść rygorystyczny proces oceny obejmujący między innymi ich całkowitą emisję, historię łańcucha dostaw i kompensację emisji dwutlenku węgla.

Vandenbergh mówi, że chociaż zgadza się z wezwaniami do szerszego ujawniania informacji na temat tego, w jaki sposób firmy dochodzą do tego, co umieszczają na swoich etykietach, uważa, że ​​żądania większej ilości informacji mogą posunąć się za daleko i zniechęcić je w ogóle do etykietowania – co byłoby niefortunne na dłuższą metę.

„Chciałbym zobaczyć świat, w którym wszystkie duże firmy czułyby się zmuszone do zgłaszania roszczeń, nawet jeśli tylko 80% z nich się do nich stosowało” — mówi. „Nawet bliskie wypadki wielu firm, które zobowiązują się do neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla, nadal byłyby dobrą rzeczą”.