Włączenie, różnorodność i dostęp w blogowaniu | Mediavine na antenie, odcinek 41

Luty to Czarny Miesiąc Historii i przez kilka następnych tygodni chcemy nie tylko dzielić się wspaniałymi dziełami, które twórcy Black and Brown tworzą w branży, ale także słyszeć ich opinie na temat tego, dokąd zmierzamy.

W dzisiejszym odcinku Mediavine On Air słyszymy nie tylko od jednego twórcy, ale od trzech.

Pod koniec 2019 r. starsza dyrektor ds. marketingu Jenny Guy spotkała się z Beth Santos, dyrektorem generalnym i założycielką Wanderful and the Women in Travel Summit, TaKenyą Hampton z witryny Kenya Rae i Martinique Lewis z Audacity Fest i kreatywnym liderem Nomadness Travel Tribe .

Trzy panie opowiedziały nam wszystkie swoje przemyślenia na temat różnorodności w świecie twórców treści, w jaki sposób możemy lepiej być orędownikami integracji oraz jak możemy dzielić się i rozpowszechniać światło reflektorów wśród zmarginalizowanych społeczności, dając im przestrzeń do przewodzenia i prosperowania.

Koniecznie posłuchajcie tego odcinka i sprawdźcie transkrypcję poniżej!

Podcast: Odtwórz w nowym oknie | Ściągnij

Pomocne zasoby

• Plemię podróży nomadów
• wędrowny
• ROZUM
• Kenia Rae
• Zaangażowanie Mediavine w różnorodność i integrację

Transkrypcja

[ODTWARZANIE MUZYKI] JENNY GUY: Witam i witam wszystkich. Jest czwartek, 17 października. I bardzo się cieszę, że wróciłem z wami na nasz pierwszy oficjalny jesienny odcinek „Teal Talk”. Nie mogę uwierzyć, że to jesień, wszyscy.

Jestem Jenny Guy. Jestem dzisiaj kierownikiem ds. marketingu Mediavine i Twoim gospodarzem. Jak wszyscy się miewają? Minęło trochę czasu, odkąd rozmawialiśmy.

A teraz jest czwarty kwartał, który jest kwartałem, o którym wszyscy mówimy, dopóki nie jest tutaj. A potem wszystko jest tak szalone w tym czasie, ze wszystkimi osobistymi sprawami, że biznes jest trudny do zdobycia. Więc w zasadzie jest już 2020 rok, jeśli ktoś się zastanawiał. To koniec roku. To nowa dekada.

Ale żeby przejść do dzisiejszej sprawy, mam dziś ze sobą imponujący skład gości. Jak widać, robimy trzech gości.

I wszystkie są niesamowite. Zrobili sobie przerwę od bycia liderami branży, aby porozmawiać na temat, który jest bliski, drogi i bardzo ważny dla wszystkich naszych serc. Mówimy dziś o różnorodności, integracji i dostępie w branży blogowej.

Przedstawię naszych gości. Ale żeby przypomnieć, najpierw dziękuję, że jesteś z nami. Po drugie, jeśli masz pytania do nas i do panelu, możesz je po prostu zamieścić w komentarzach. A my upewnimy się, że otrzymamy te pytania.

Tak wiele do omówienia dzisiaj. Chcę wszystkich przedstawić. Najpierw zacznę od Beth Santos. Jest założycielką i dyrektorem generalnym Wanderful, globalnej społeczności i marki lifestylowej, która specjalizuje się w pomaganiu wszystkim kobietom w podróżowaniu po świecie.

Wanderful dociera do zróżnicowanej publiczności liczącej ponad 100 milionów każdego roku poprzez wydarzenia Chapterów w 50 miastach, międzynarodową sieć udostępniania domów, która jest super fajna, globalne szczyty i wycieczki w małych grupach — kwitnącą społeczność członkowską oraz dynamiczne treści i fora online. Jest twórczynią i gospodarzem Women In Travel Summit – na którym byłam dwa razy, to niesamowite – wiodącego wydarzenia dla kobiet, kreatorek podróży i przemysłu, odbywającego się każdego roku na dwóch kontynentach, oraz współzałożycielka hashtagu At The Table, ogólnopolska seria obiadów i wspólnota dla założycielek.

Mieszka w Bostonie. Cześć Beth. Dziękuję bardzo za przyłączenie się do nas dzisiaj.

BETH SANTOS: Cześć, Jenny. Dzięki za zaproszenie.

JENNY GUY: Absolutnie. W porządku. Nasza kolejna wspaniała kobieta, TaKenya Hampton, jest blogerką Kenya Rae, internetowego sklepu spożywczego i DIY, w którym dobre jedzenie nie zajmuje całego dnia. I wygląda na to, że jakieś jedzenie jest już gotowe, może w czyjejś mikrofalówce.

Nie wiem. Może być coś pysznego. Deser może być własnym posiłkiem. A deser jest też w wojnie ze śniadaniem na posiłek dnia.

Jest w przestrzeni blogowej od 2011 roku i obserwowała, jak przechodzi wiele zmian. Służy również jako źródło informacji dla innych blogerów w zespole wsparcia wydawców Mediavine. Cześć, Kenia. Powitanie.

TAKENYA HAMPTON: Cześć.

JENNY GUY: W porządku. I wreszcie, Martinique Lewis jest konsultantką ds. różnorodności i podróży, twórcą treści i menedżerem influencerów. Jej rówieśnicy ufają jej jako łącznik i zawsze łączy wszystkie punkty, aby mieć pewność, że branża turystyczna zwraca uwagę na różnorodność, nie tylko jako modne hasło, ale jako działanie, które przynosi rezultaty. Współpracując z licznymi radami turystycznymi i markami turystycznymi, nieustannie opracowuje strategie, aby zapewnić, że kampanie marketingowe w podróży są integracyjne, a wszyscy podróżnicy czują się reprezentowani.

Jako międzynarodowy mówca, jej cel zawsze był ten sam – to naprawdę prosty cel – zmienić oblicze terroryzmu na zawsze. Nie ma problemu. Jako kreatywna szefowa Nomadness Travel Tribe, tworzy treści, które trafiają w gusta kolorowych podróżników na całym świecie i jest dumna, że ​​jest częścią zespołu, który planuje i realizuje Audacity Fest, pierwszy festiwal podróżniczy dla kolorowych podróżników. Powitanie. Cześć, Marty.

MARTYNIKA LEWIS: Cześć. Dziękuję Ci.

JENNY GUY: OK, panie. Dziękuję. Po pierwsze dziękuję wszystkim za przybycie i poświęcenie czasu. Wiem, że wszyscy macie szalenie napięte harmonogramy.

Ale wiecie, że to dla nas ważny temat. To ważny temat dla was wszystkich. Więc zdecydowanie chcę po prostu rozpocząć rozmowę od razu.

I zacznijmy od tego, że wszyscy macie bardzo zróżnicowane historie związane z branżą blogową. Chciałbym więc usłyszeć od każdego z was trochę o tym, jak zacząłeś tworzenie treści cyfrowych i pracę z influencerami. I zacznijmy od Marty'ego.

MARTINIQUE LEWIS: Zaczęłam więc prawdopodobnie jakieś dwa lata temu. Pracowałem dla społeczności podróżniczej. I po prostu byłem zmęczony tym, że nie widziałem wszystkich reprezentowanych.

Przepraszam chłopaki. Jestem w pracy. Więc jeśli widzisz ten błysk, to dlatego, że obok jest sesja zdjęciowa. Ale tak trudno jest mi znaleźć miejsce, do którego można się udać i po prostu znaleźć czas dla siebie. Przepraszam za to rozproszenie.

Ale tak, byłem po prostu zmęczony tym, że nie widziałem siebie odbitego. Ale potem, kiedy faktycznie uczestniczyłem w WITS, zdałem sobie sprawę, że tak wielu ludzi, którzy pasują do różnych nisz podróżniczych, również nie widzi siebie w odbiciu. I to był problem. Więc zacząłem opowiadać się za wszystkimi typami podróżników i naprawdę zacząłem współpracować z tablicami turystycznymi i markami turystycznymi, jeśli chodzi o umieszczanie różnych influencerów w oddzielnych sytuacjach, aby upewnić się, że ich kampanie i cały ich marketing był dostępny dla wszystkich. Więc tak zacząłem w tym.

JENNY GUY: Super. OK. I to samo pytanie do ciebie, Kenia.

TAKENYA HAMPTON: Dla mnie po prostu zacząłem blogować, aby kontynuować pisanie po ukończeniu szkoły średniej. To było po prostu coś, co mi się podobało, ach, myślę, że chcę założyć bloga. Wszedłem do sieci i zacząłem pisać, nie zdając sobie sprawy z tego, co może się stać z blogowaniem.

A potem, kiedy w pewnym sensie pojawiłem się bardziej w przestrzeni blogerów i nawiązałem kontakty z różnymi wpływowymi osobami i tym podobnymi, po prostu zacząłem dostrzegać, jak duża to naprawdę była. I tak właściwie zacząłem.

JENNY GUY: To dość szalone. Zawsze szokują mnie różne nisze i konferencje i różne małe, jak już mówiłem, tak, nisze, sektory samej branży blogowej. To niesamowite i bardzo różnorodne. Beth, proszę o to samo pytanie.

BETH SANTOS: Tak. I ciągle się rozwija, co moim zdaniem jest po prostu niesamowite. Czasem więc czuję się jak babcia w blogowym świecie, bo swój osobisty blog założyłam 13 lat temu, a to, co dziś jest Wanderful, 10 lat temu. Dużo podróżowałem sam. I podobnie jak wy dwoje, właściwie samo blogowanie było dla mnie sposobem na podzielenie się niektórymi uczuciami, które odczuwałem i niektórymi doświadczeniami, które miałem.

I myślę, że teraz będąc właścicielem firmy, zdaję sobie sprawę, że to był mój sposób na rozwiązanie problemu, który widziałem. A jeśli chodzi o sposoby, w jakie inni ludzie zakładają firmy, ja w pewnym sensie założyłem bloga. I myślę, że nawet wtedy rozwinęliśmy nasze treści i ostatecznie uruchomiliśmy Women in Travel Summit, o którym Jenny była tak uprzejma, a Marty był na którym był, a który początkowo rozpoczął się w 2014 roku jako konferencja „jak blogować”.

Odkryliśmy, że było wiele kobiet, które podobnie jak my tworzyły blogi i chciały dzielić się swoimi głosami i głosami, które nie były wystarczająco reprezentowane, zwłaszcza w branży turystycznej. Ale myślę, że wtedy nawet interesujące było to, że blogowanie, jako branża, nie było nawet tak mainstreamowe, jak jest teraz. I tak niesamowite było przez lata patrzeć, jak się rozwija, gdzie kobiety, które przychodzą do nas w pierwszym roku, idą, myślę o założeniu bloga, teraz mają milion czytelników miesięcznie i budują naprawdę niesamowite biznes. I stał się zupełnie nowym rynkiem, który wszyscy razem stworzyliśmy, co jest naprawdę bardzo ekscytujące.

JENNY GUY: To naprawdę niesamowite – myślę, że branża blogowa przeszła tak wiele wcieleń, zmian, adaptacji w ciągu krótkiego życia, że ​​stała się realną opcją kariery dla ludzi. Myślę więc, że oglądanie tego jest niesamowite. To nigdy nie jest nudne. To na pewno – nigdy nudnej chwili.

Chciałem więc również porozmawiać o tym, że teraz mamy od każdego z was trochę informacji na temat tego, jak zaczęliście – a Marty już trochę o tym mówił – ale czy jest coś o każdym z waszych doświadczeń, cytuję bez cytatu: włamywanie się do branży”, który według Ciebie miał bezpośredni wpływ na Twoją osobistą grupę demograficzną, taką jak rasa lub płeć, orientacja lub którykolwiek z tych indywidualnych wskaźników, które w Twoim odczuciu wpłynęły na Twój początek?

I tak jak powiedziałem, Marty trochę o tym mówił. Słyszałem, że zarówno Marty, jak i Beth mówili, że podróże są pod pewnymi względami specyficzną barierą. Więc chciałbym o tym porozmawiać, jeśli nie masz nic przeciwko. I zaczniemy od Beth. Jeśli zaczniesz tym razem, to będzie świetnie.

BETH SANTOS: Tak. Mówiąc z perspektywy podróży, często powtarzam, że 80% decyzji dotyczących podróży podejmują kobiety. Dwóch na trzech podróżników to kobiety. Ale jednocześnie, jeśli spojrzysz na wyższe kierownictwo w branży turystycznej, znajdziesz, szczerze mówiąc, wielu białych mężczyzn.

A odsetek kobiet jako decydentów w podróży wcale nie jest związany z tym, kto jest na szczycie. Wydaje mi się, że w branży blogowej dużo rozmawialiśmy o tym, że widać wiele wpływowych kobiet, które są kobietami, ale jednocześnie nie są obdarzane taką samą powagą, gdy budują swoje biznesy.

Dlatego nie sądzę, bym kiedykolwiek mogła oddzielić którąkolwiek z rzeczy, które identyfikuję jako rozwój mojej firmy i rozwój mojego bloga. Myślę, że to wszystko ma związek z tym, jak jestem postrzegana, jak mówię o sobie, jak buduję rzeczy. Myślę, że wiek jest dla mnie czymś, co wyróżniało się dla mnie, zwłaszcza w blogowaniu, jako pozytywne i negatywne, szczerze mówiąc.

Myślę, że jako bloger, który jest milenialsem, można tego oczekiwać na wiele sposobów. Ale jako właściciel firmy, który jest milenialsem, znajduję ludzi, którzy zaglądają mi przez ramię, aby dowiedzieć się, kto jest szefem. I myślę, że to jest coś, co zdecydowanie zauważyłem. Ale z pewnością myślę, że przejdziemy do wielu różnych warstw, które zmieniły moje doświadczenie na przestrzeni lat, od których nie sądzę, bym kiedykolwiek mógł się oddzielić.

JENNY GUY: Myślę, że tak, zdecydowanie masz rację, jeśli chodzi o oddzielanie tych rzeczy, a zwłaszcza dla twórcy treści, ponieważ blogowanie tak dużo – ponieważ doświadczamy tego na wszystkich poziomach sfery profesjonalistów, że kiedy wchodzisz, doświadczasz tego inaczej, w zależności od tego, kim jesteś. Ale dzięki blogowaniu dzielisz się swoją osobistą historią.

To jest tak skomplikowane, jaka jest ta praca. W opisie stanowiska jest to, że opierasz wszystko na własnych doświadczeniach. Więc to jest nieodłączne od tego, jakie jest twoje doświadczenie w ten sposób. Fantastycznie.

Nie wiem, czy to miało sens. Tak było w moim umyśle.

BETH SANTOS: Zrobiło mi to.

MARTINIQUE LEWIS: To miało sens.

[WSTAWIANIE GŁOSÓW]

JENNY GUY: Czułem się, jakbym się tam kręcił, a potem próbowałem wciągnąć go z powrotem. To zawsze trochę się zdarza. Corey Lee właśnie skomentował, powiedział: „Jako bloger, który koncentruje się na podróżach dla osób na wózkach inwalidzkich, uwielbiam to, że Mediavine wygłasza tę prelekcję”.

Wspaniały. Uwielbiam to, że mamy Coreya. Chcielibyśmy, abyś udostępnił swoją witrynę w naszych komentarzach, abyśmy mogli się nią podzielić. Kenia, proszę, porozmawiaj o tym, jak doświadczyłeś włamania.

TAKENYA HAMPTON: Dla mnie, kiedy zaczynałem, jak powiedziałem, było to tylko hobby. Więc naprawdę nie szukałem plemienia ani nic w tym stylu, co jest teraz naprawdę popularnym hasłem – „znajdź swoje plemię”. Tak, to ta wielka rzecz.

Ale kiedy zacząłem blogować, szukałem po prostu przestrzeni do dzielenia się swoimi przemyśleniami w Internecie i tak naprawdę nawet nie myślałem o tym jako o byciu w Internecie. To było bardziej tylko ujście do pisania. A potem, kiedy zacząłem znajdować różne grupy blogów i tym podobne rzeczy, po prostu zauważyłem, że ludzie utknęli z ludźmi, którzy wyglądali lub byli do nich podobni.

I tak dołączając do pewnych grup, mogłem wejść i zadawać pytania lub próbować znaleźć informacje o różnych rzeczach i nie otrzymywać odpowiedzi. I to było trochę frustrujące, czuć, że jedynym miejscem, w którym otrzymałem odpowiedź lub pasowałem, była grupa pełna ludzi, którzy wyglądali jak ja. I tak się dzieje w prawdziwym życiu.

Ale nie wiem, dlaczego pomyślałem, że będąc na blogu lub w sieci, będzie inaczej. Myślę, że z biegiem lat jest coraz lepiej, ponieważ są ludzie, którzy naprawdę o tym mówią. Ale zawsze zastanawiasz się, jakie są konsekwencje mówienia o tym również na własnej platformie. I myślę, że to jest coś, czym prawdopodobnie zajmiemy się nieco głębiej w tej rozmowie. Ale to było moje początkowe doświadczenie, gdy zaczynałem jako bloger.

JENNY GUY: Super. I tak, myślę, że zdecydowanie mówię o – bardzo ważne jest, aby mówić o konsekwencjach bezpośredniego zajmowania się tymi sprawami. Myślę, że to zdecydowanie coś, do czego chciałbym wrócić. Ale najpierw posłuchajmy Marty'ego. To samo pytanie do Ciebie – jakie bariery mogłeś doświadczyć podczas włamywania się?

MARTINIQUE LEWIS: Tak, moja była w rzeczywistości całkowitym przeciwieństwem jej. Byłem po prostu zmęczony chodzeniem do miejsc, a w czarnej historii, która była w tak wielu miejscach, nie było nic. I historycznie wiemy, że tak wielu ludzi zostało zabranych z Afryki i rozsianych po całym świecie.

Więc to jest jak, dlaczego jadę do Amsterdamu, albo dlaczego jadę do Paryża, i nie ma tu nic o czarnej historii, chociaż rozglądam się i widzę czarnych ludzi? Więc mi nie wystarczyło, żeby powiedzieli, och, bo przyjechali tu tylko w czasie handlu niewolnikami, albo dotarli tu dopiero w latach sześćdziesiątych. A ja myślę, nie, oni są tu od XVIII wieku.

Twoje portrety to pokazują. Twoje budynki to pokazują. Pomyślałem, że to musi się skończyć.

Pomyślałem, że istnieje powód, dla którego ta narracja nie jest udostępniana. Ale ponieważ wiedziałem, ile wydali konkretnie czarni podróżnicy, naprawdę tracisz okazję, aby skłonić tych ludzi do przybycia do celu, podczas gdy oni mogli nie wiedzieć, że jest tutaj taka obecność. Ale nie okazujesz tego. Więc to właśnie wciągnęło mnie w to znacznie bardziej.

A potem, kiedy zacząłem o tym mówić w kółko, wtedy ludzie – światło zaczęło gasnąć w ich głowach. I oni są jak, tak, właściwie mają rację. A zwłaszcza, że ​​obecnie podróżowanie jest tak łatwo dostępne – jest tak wiele niskobudżetowych linii lotniczych. Jest tak wiele szarych OTA, które oferują tak wiele dobrych ofert.

Ludzie podróżują. Ale chcą wiedzieć więcej o sobie, kiedy dotrą do celu. Więc tak to było dla mnie.

JENNY GUY: Uwielbiam słyszeć, że znalazłeś sposób na wyrażenie potrzeby różnorodności i włączenia w sposób, który faktycznie miałby wpływ na decydentów, co jest sednem sprawy – że musisz to w to włożyć kontekst, aby wpłynąć na rzeczywistą zmianę. I zrobiłeś. I myślę, że to ma ogromny wpływ.

MARTINIQUE LEWIS: Dziękuję.

JENNY GUY: Oczywiście. Tak. OK. Tak więc w tytule tego koncertu znajduje się wiele modnych słów i sporo nieco kontrowersyjnych słów, którymi są „różnorodność”, „włączenie”, „dostęp”. Wszystko to są słowa, o których mówi się nie tylko w branży blogowej, ale na całym świecie. Czy możemy więc porozmawiać o tym, jak widzisz te słowa bezpośrednio manifestujące się w branży blogowej, zarówno z własnego doświadczenia, jak i z tego, co widziałeś, obserwując innych ludzi podczas swojej podróży?

Oczywiście Beth i Marty poświęcili tym tematom znaczną część swojej kariery zawodowej. Dlaczego więc są one tak ważne? I właściwie zacznę od Kenii od tego.

Chciałbym usłyszeć, jak je widziałeś. Porozmawiaj o tym trochę więcej w swoim doświadczeniu jako twórca treści przez dziewięć lat.

TAKENYA HAMPTON: Cóż, przede wszystkim chcę powiedzieć, że są one niezwykle ważne, ponieważ bardzo ważne jest, aby reprezentowani byli wszyscy ludzie ze wszystkich społeczności, zwłaszcza że blogowanie jest teraz bardziej powszechną formą reklamy. Tak jak małe dzieci siedzą i oglądają reklamę w telewizji, powinny widzieć ludzi, którzy wyglądają jak oni, z którymi mogą się połączyć, z którymi mogą się odnosić, cokolwiek. Podobnie powinno być z blogowaniem, ponieważ blogowanie staje się w istocie formą reklamy.

Ale widzę, że często się zmienia. I widzę, że dyskutuje się o tym dużo częściej, co moim zdaniem jest ważne. Ale myślę, że musimy zachować konstruktywną postawę w sposobie, w jaki o tym mówimy, a także wymyślić, jak zmienić rzeczy, gdy widzimy potrzebę zmiany, w przeciwieństwie do po prostu krzyczenia do Internetu, co czasami się zdarza.

JENNY GUY: Przestań. Czy mówisz, że samo losowe udostępnianie memów, krzyczenie i komentowanie w grupach na Facebooku nie wpływa na zmianę? Jestem zszokowany. Nigdy bym nie zgadł, że…

[WSTAWIANIE GŁOSÓW]

JENNY GUY: Uwielbiam to. Czy możesz opowiedzieć o konkretnym przykładzie, tylko po to, by przekierować go przed pójściem do Beth i Marty, o sposobie utrzymania go konstruktywnym? Czy możesz opowiedzieć o tym bardziej szczegółowo.

TAKENYA HAMPTON: Więc tak. To zabawne, ponieważ prawdopodobnie w ciągu ostatniego roku była to dyskusja w jednej z grup, w których należę – grupie Odwaga, aby zarabiać, gdzie mówimy o zarabianiu jako blogerzy io różnych rzeczach, które dzieją się w społeczności blogerów. Jedną z rzeczy, które się pojawiły, było to, że kiedy odbywają się kampanie i jest grupa wypełniona ludźmi, którzy wszyscy wyglądają podobnie w tych kampaniach, i nie ma w nich różnorodności.

I tak rozpoczęła się rozmowa, no cóż, jak wprowadzasz zmiany? Co ja robię? Jeśli jestem w stanie znaleźć się w tej grupie, jak mogę dokonać zmian? Jak zrobić różnicę?

I to jest tak proste, jak jeśli zauważysz, że nie ma różnorodności, zwrócenie na to uwagi. I nie musisz tego robić w niegrzeczny sposób. Nie musisz być palantem.

Ale możesz to wskazać i powiedzieć, hej, zauważyłem, że nie jest to bardzo zróżnicowana grupa. Jeśli nie wiesz, od czego zacząć, gdzie znaleźć ludzi, mogę sporządzić listę, ponieważ znam wielu ludzi, którzy tworzą świetne treści, które tam są. Albo mówiąc: hej, następnym razem, gdy coś jest, mogę dostarczyć ci listę – lub podobne rzeczy, po prostu rozmawiając o tym z decydentami, aby dać im znać, że jest to coś, czym należy się zająć.

JENNY GUY: Uwielbiam to. Podoba mi się też pomysł, że wykonywanie pracy dla kogoś sprawia, że ​​jest to o wiele łatwiejsze. Mówiąc tak przy okazji, jeśli byłeś ciekawy, mam listę, właśnie tutaj, gotowy, na wszelki wypadek – nie musisz polować. Mam to. Zrobione.

W porządku. Marty, to samo pytanie do ciebie.

MARTINIQUE LEWIS: Tak, zgadzam się w 100% z tym, co mówi. Ale nie chcę też, żeby ludzie myśleli, że powinni po prostu chodzić i rozdawać listy, bo to jest praca ludzi. I powinni zatrudniać ludzi jako konsultantów do tworzenia tych list. Nie możesz mieć moich zasobów za darmo, kiedy wykonałem pracę, kiedy masz w zespole ludzi, którzy mogliby ją wykonać.

Ale dodatkowo, jeśli nie masz nikogo w swoim zespole, będzie to odzwierciedlać zewnętrznie. I to jest kolejny powód, dla którego widzieliśmy, jak wpływa na ich podróże, wycieczki prasowe lub media, cokolwiek. Wygląda bardzo podobnie do jednej osoby.

Więc jestem bardzo głośny, jeśli jeszcze nie byliście w stanie powiedzieć. I wzywam mnóstwo ludzi. Ale robię to z szacunkiem, tak jak powiedziała. Ale też daję im znać.

Może na poczcie dam ci pięć osób. Ale kiedy przychodzą do mnie, wtedy daję im znać, to są moje stawki, ponieważ to jest badanie, które przeprowadziłem. To było dla mnie bardzo ważne, szukałem tak wielu różnych ludzi, którzy przychodzą do tak wielu różnych grup.

A oto moja opłata za konsulting, ponieważ nie jest w porządku, aby stale dawać firmie wszystkie swoje zasoby, kiedy może wykonać tę samą pracę. I to jest właściwie ich rynek, którym również powinni się zająć. Jedną rzeczą, o której słyszeliśmy wiele razy, jest to, że wiele marek mówi, nie wiem jak. I to jest sprawiedliwe.

A potem masz takie rzeczy, do których muszą się dostroić. Upewniasz się, że są takie miejsca, jak WITS, gdzie jest to programowanie, albo ludzie uczą cię, jak połączyć się z rynkami integracyjnymi. Ale muszą radzić sobie lepiej, tylko ogólnie. Powinno to być najważniejsze.

Jest rok 2019, prawie 2020, jak powiedziałeś. Nie ma powodu, abyśmy patrzyli w lewo i w prawo i nie powinniśmy widzieć szerokiego kręgu ludzi. Wiesz co mam na myśli?

Corey, mój facet, nie powinien tak mocno walczyć o dostępność w podróży. Powinieneś już o tym myśleć. To powinno być najważniejsze.

Czy mój cel podróży, czy moja marka obejmuje każdą osobę, która ma zamiar ją ominąć? To poważny problem. Tak więc teraz, może od 2017 r., coraz częściej słyszymy o włączeniu różnorodności. Ale teraz nadszedł czas na działanie. Nie chodzi już tylko o to, żeby to powiedzieć.

Mieliśmy na to wystarczająco dużo czasu. Sposobów jest wiele. Widziałeś kampanie, które to robią.

Więc teraz jest tak, że wszyscy inni wsiadają do tablicy. Nie chodzi już o kołysanie łodzią, a jeśli nasza marka to robi, czy stracimy podróżników? Nie. Ludzie szukają miejsc, do których można się udać. Nie stracisz podróżników.

Zdobędziesz więcej ludzi, ponieważ zobaczą swoje odbicie. Więc to już nie jest cienka linia. To już nie jest paluch. To już nie blogerzy czy ludzie z tej przestrzeni się boją.

Mów głośniej. Zdecydowanie odezwij się, ponieważ wszyscy też jesteśmy dla siebie obrońcami. Musimy być dla siebie obrońcami, bo jeśli nic nie powiemy, nic się nie zmieni.

JENNY GUY: Tak, masz całkowitą rację. I coraz bardziej odnajdowałem to w branży blogowej, tę postawę obfitości, otwarcia umysłu i braku strachu, że coś stracę, jeśli podzielę się tą szansą z innymi ludźmi. Uwielbiam patrzeć, jak blogerzy podnoszą się nawzajem i pomagają innym ludziom, dając im nogę. To wspaniale.

Masz wiele tak – tak od wielu ludzi. Chcę, żeby Beth odpowiedziała. A potem chciałbym przejść do niektórych komentarzy, które otrzymujemy. Beth, proszę o to samo pytanie.

BETH SANTOS: Tak. I tak w głowie roi mi się tyle pomysłów. Mam nadzieję, że mogę odpowiedzieć na wszystkie te pytania za jednym zamachem. Więc kiedy mówimy o różnorodności, a szczególnie o integracji, a zwłaszcza o dostępie do blogowania, patrzę tutaj z dwóch różnych punktów widzenia.

Po pierwsze, istnieje włączenie i dostęp w akcie dzielenia się swoim głosem, na przykład dzielenie się czymś, o czym myślisz na blogu. Do tego dochodzi różnorodność, integracja i dostęp do blogów, jako branży, biznesu i rynku. A więc, komentując pierwszą rzecz, myślę, że przez lata jedną rzeczą, którą naprawdę zawiedliśmy jako społeczeństwo, jest to, że mamy tendencję do myślenia, że ​​blogowanie jest bardzo demokratyczne, że każdy ma swobodę w blogowaniu, że głosy są wszyscy są równi i że najlepsze głosy wzniosą się na szczyt.

I niestety, zauważyłem, że stereotypy wciąż wpływają na to, kto dostaje się do tych najwyższych rang. I faktycznie jest… więc pojechałem na konferencję kilka tygodni temu. A rozmawiali o podróżach i odpowiedzialnej podróży.

I konkretnie powiedzieli, że aby podróżować bardziej odpowiedzialnie, musisz ominąć pierwszą stronę Google. Myślę, że to samo dotyczy blogowania. Jeśli chcesz czytać odpowiedzialnie, musisz ominąć pierwszą stronę Google, ponieważ są to głosy up-vots rzeczy, które niestety wpisują się w wiele stereotypów – wiele z tego, czego oczekujemy od podróżnika, szefa kuchni czy cokolwiek – ktokolwiek – wyglądać lub być podobnym. I naprawdę musimy się upewnić, że jesteśmy rozważni, kim są głosy, które przyjmujemy i kim są głosy, które podnosimy?

Więc jest też integracja i dostęp jako branża. I myślę, że chcę tam pamiętać – i właściwie wiem, Jenny, kiedy po raz pierwszy rozmawialiśmy o tym, jest to jedna z rzeczy, które naprawdę mnie podsyciły – to, że myślę o moim własna tożsamość matki. I myślę o tym, kiedy budowałam swój biznes i jednocześnie urodziłam dwumiesięczne dziecko, zdając sobie sprawę, jak mało mam czasu i jak wiele jest przywilejów związanych z czasem, pieniędzmi, budowaniem kariery blogera, ponieważ są to rzeczy, które większość z nas musi ładować przez długi, długi czas.

Zwykle nie zaczynasz z dużą pulą pieniędzy i inwestorem i przez cały czas na świecie. Zaczynasz robić to po prostu jako coś, do czego naprawdę pasjonujesz się. Z tego powodu zajmuje to dużo czasu. I rezygnujesz z dużej ilości pieniędzy.

I jest wielu ludzi, których nie stać na podejmowanie takich decyzji. Myślę więc, że blogowanie jako branża samo w sobie jest czymś, co jest o wiele łatwiejsze, jeśli masz te przywileje, niż ktoś, kto wchodzi, kto ma innych ludzi do opiekowania się, prace do pracy, które nie mogą być po prostu inwestując swój czas i zasoby w to, co wydarzy się przez lata. Myślę więc, że są to rzeczy, o których naprawdę musimy być bardziej ostrożni, kiedy mówimy o blogowaniu.

JENNY GUY: Bardzo prawdziwe. Może mieć taką reputację, każdy może to zrobić. Łatwo to zrobić w domu. Możesz rozpocząć tę karierę.

I myślę, że to dla pewnego sektora. I dało głos sektorowi. Marty, kręcisz głową. Wskoczyć.

MARTINIQUE LEWIS: Nie, po prostu myślałem o ludziach, gdyby tylko wiedzieli. To wcale nie jest łatwe. Boże.

BETH SANTOS: A to zajmuje dużo czasu.

MARTINIQUE LEWIS: O mój Boże. Tak czasochłonne. Tak. Przepraszam. To wszystko. Byłem jak, mm-mm.

JENNY GUY: Nie, ale masz rację. To jest to, wszystko może to zrobić. To jest łatwe. A wszyscy wiemy od środka, że ​​tak nie jest.

I całkowicie się zgadzam. I moglibyśmy mieć 75-godzinny koncert, w którym porozmawiamy o tym, że to nie jest łatwe. Ale dodatkowo myślę, że to, o czym mówiła Beth, że jest to łatwe – jest o wiele bardziej dostępne dla pewnego odsetka populacji. I o tym właśnie dzisiaj pracujemy.

OK. Przejdę wstecz do niektórych z tych komentarzy. No to ruszamy. Jest tego dużo.

Patricia King powiedziała, że ​​chciałaby, aby reprezentowanych było więcej ponad 50 blogerów podróżniczych. Nasza perspektywa jest istotna. Ma stronę o nazwie Savvy Traveling.

W pełni się zgadzam. Beth, wspomniałaś o wieku. Jeśli macie jakieś przemyślenia na temat wieku, ktokolwiek z naszego panelu w tej chwili, proszę, wyrzućcie je, gdy rozmawiamy o komentarzu Patricii.

MARTINIQUE LEWIS: Tak, ageizm jest całkowicie prawdziwy. Jest w tym tak wiele nisz, ale ageizm jest całkowicie prawdziwy. I to szaleństwo, bo ci ludzie mają więcej pieniędzy niż ktokolwiek inny. Pracowali. Oszczędzili.

Ale także wielopokoleniowe podróże rodzinne są teraz duże. Więc dlaczego nie robisz rzeczy dla dziadków z dziećmi? Albo kobiety przejdą na emeryturę i po prostu będą chciały gdzieś pojechać same.

Dzieci wyszły z domu. To puste gniazda. Albo jedną z moich ulubionych osób jest podróżująca czarna wdowa.

A jej mąż zmarł. Po prostu postanowiła podróżować po świecie. A ona mówi, że nie ma tu nic takiego jak ja, ale żyję tutaj, żyję najlepszym życiem.

I jestem jak, wiem. Mówię tak, panno Char. Dostaniemy to, na co zasługujesz, bo to prawda. Jest tak wielu innych ludzi takich jak ona.

Moja mama żyje swoim najlepszym życiem, odkąd prawdopodobnie wyjechałam na studia. Co najmniej sześć do siedmiu razy w roku podróżuje na siedem do czternastu międzynarodowych wycieczek. Ona jest jak, ja też nigdy się nie widzę.

A Patricia jest tak instrumentalna w tej społeczności. I nie powinna nawet tego mówić. Patricia istnieje od lat. I ma całkowitą rację. Więc tak, jest tak wiele różnych nisz, do których można się dostać.

JENNY GUY: Jakieś inne przemyślenia na temat wieku, zanim przejdę do kolejnego niesamowitego komentarza publiczności?

BETH SANTOS: Tak. Nie, chciałem się tylko zgodzić – zgodzić się w górę iw dół. Właściwie jedną z rzeczy jest to, że Wanderful ma kolektyw twórców. Nazywa się Wanderful Creator Collective, niespodzianka, niespodzianka.

Jest to społeczność twórców treści, którzy są zaangażowani w zmianę branży turystycznej. Ale też mamy wielu ludzi ze stylu życia, jedzenia. A jedną z najfajniejszych rzeczy było to, że kiedy po raz pierwszy uruchomiliśmy, pierwsi użytkownicy, których mieliśmy – i tak naprawdę większość naszych użytkowników – to boomers.

I dołączyli do nas i znaleźli – i seniorów. I wiem, że niektórzy ludzie nie lubią być określani jako boomers. Ale myślę, że jedną z rzeczy, które zauważyłem po tych informacjach zwrotnych, było to, że czują, że są w przeważającej większości mniejszością w przestrzeni treści.

A to nie dotyczy konsumentów. Tak więc myślenie o konsumenckiej stronie domu w porównaniu do decyzyjnej strony domu, znowu myślę, że jest dużo niedoreprezentowania. I jest też dużo uprzedzeń.

Myślę, że wiele z tych kobiet spotkało ludzi, którzy po prostu zakładają, że nie wiedzą, jak korzystać z technologii, albo nie będą w stanie być na tyle mądrym, by zrobić coś, gdy użytkownik, niezależnie od tego, czy chodzi o karierę, budownictwo lub po prostu hobby, w których są naprawdę dobrzy, wcale tak nie jest. Więc tak, całkowicie się zgadzam.

JENNY GUY: Lizzie Calder powiedziała, cytuję: „Więc wiedzą o sobie więcej, kiedy dotrą do celu”. Ona to uwielbia, Marty. Dziękuję Ci.

Pracuje nad nowym start-upem podróżniczym, uruchamianym w Ameryce Środkowej, który koncentruje się na podróżach skoncentrowanych na człowieku. Ważne jest, aby pomyśleć o tym, kogo brakuje w opowiadanej historii i kto kontroluje tę historię. Całkowicie się zgadzam, Lizzie.

TAk. Szkoda, że ​​nie mamy małych emotikonów, które moglibyśmy po prostu wyskoczyć. Albo po prostu zrób to sami, tak, tak, tak. Ironica Bell Cole powiedziała: „Tak, tak, tak, Marty”. — „Tak Marty”.

Danielle Johnson – „Tak, dokładnie”. Corey Lee – „Tak, w 100% się zgadzam. Musimy się odezwać i wspierać się nawzajem. Jeśli nie widzisz różnorodności, powiedz coś.”

Wspaniały. Brandy Riley – „Tak, jeśli Twoja firma to influencer marketing, wiedza o różnorodności jest Twoją pracą”.

BETH SANTOS: Amen.

JENNY GUY: „Ułóż to na samplerze”. Dziękuję, Brandy. Mamy „Głoś to”.

Jeśli nie jesteś ściekiem, prawdopodobnie mógłbyś wydrukować to na sitodruku. Zrelaksować się. Nikt nie mówi, że trzeba być zszywaczem, żeby móc to robić.

OK. Adrienne Brown mówi: „Dziękuję, Michelle”. Phil Bowen mówi: „Amen”. Adrienne Brown says, “Yes.” Ironica says, “This is a great conversation.”

Brandy– OK, this is kind of what I wanted to get to. She sent in a bunch of comments. Brandy said, “Unfortunately, there is still a backlash for speaking out. Folks don't like to be called out.”

OK. Let's talk about that a little bit and how we might combat that. Kenya, do you have anything you want to share on that topic?

TAKENYA HAMPTON: I think that that is the thing. And people think, well, what if I say something? Will this put me on a blacklist?

Will people not work with me anymore? Will it affect my income? And some people, this is their livelihood. This is what they're doing full-time.

There is no 9:00 to 5:00 and this is the side hobby. This is their bread and butter for how they feed their families. And so there is that thought of, if I speak up, will there be a problem? Or will this affect my family's ability to go on? And I think that something needs to be done to remove that so that people can speak about things and so that the conversation can continue to be had so that changes can continue to be made.

JENNY GUY: Love it. Anyone else want to share on that? Marty, Beth, weigh in, please.

BETH SANTOS: Many great minds have once said that the more haters you have, the more that means you're doing something right. And I think we all have to commit to doing that, not letting one person speak up and then get shot down, but then being that second person that speaks up after them. And I think we all have to take that responsibility.

JENNY GUY: I think that's a hugely important step there, is that being that second person, the third person, the fourth person– one of the people who makes it OK when someone says something, as opposed to, even though you didn't say it and even though it may not be directly impacting you at that moment, giving people the space to express their opinions, even if they're counter to something that a brand wants or that a brand is currently doing. So important. Marty, anything from you before we go on to more of these great comments we're getting?

MARTINIQUE LEWIS: No, I think they summed it up. So it's about the advocacy and finding your allies. I think right now all of us are in a space where we agree diversity and inclusion is important. And anytime there is a issue, I feel like we all band together a lot now– a lot more now.

And people are so much more aware of it that they do use their voice in the correct way. To the person who asked that question, use your resources. And use your community.

If you're a part of Beth's Facebook page, that's specifically for the group. Or if you're a part of the media one, post it in there first and ask somebody. And you could say, I don't feel comfortable doing this, but who else can?

And when you do it, like Kenya was saying, you do it in a respectful way. And then you also kill them with the stats. Always kill people with the stats.

This is how much the people are spending in this community. This is how many people are affected in the world by it. This is how many people travel to your destination that is not right now getting any type of love from you. What are you going to do about it?

And when you make it mess with their money, they're more likely to do it. But definitely use your voice. And use the people's voices around you.

JENNY GUY: You got a good spot to go get those stats? Or is it just the Googles? Or do you have any specific loving websites that we can share for people to grab those?

MARTINIQUE LEWIS: So I tell people all the time, Pandora music has a Pandora for brands. And they conduct so much research. Laura Fernandez, she came to WITS with me this year. And she sat on my panel.

And they have so many stats about all different types of travelers. Mandala Research does the one specifically for black travel. But also, if you're a part of a overall group, ask them to conduct research, as well. Ask them to send out– they have email lists.

We do it all the time at Nomadness, just trying to see what people feel or just trying to see where people want to go or how much they spend on every single trip, whether domestic or international, and come together with your own results. I know right now there's nothing out for a plus-sized traveler.

I don't know if Jeff Jenkins or anybody else from that group is on the phone. But I'm sure they'll come out with some stats about that, because nobody's done it. Never be afraid to be a pioneer in that, and never be afraid to reach out to somebody like a Beth and ask, how can we partner with the WITS community to try to figure out some of these numbers? Because these are people who have access to all of those travelers.

JENNY GUY: Uwielbiam to. Go ahead, Beth.

BETH SANTOS: Can I add something, too, Jenny that you got me thinking about? It was to the point of speaking up. I think sometimes, especially in the world that we're in, where people have these beautifully written-out opinions and really strong voices– and I think sometimes for myself– and speaking as a straight, white, able-bodied woman, sometimes I hesitate to speak out, because I know what I'm going to say, I might say it wrong. And if I accidentally say it wrong, then I'm going to get crucified. And what's going to happen?

And I think, first of all, we can't shy away from that. I think the first thing that I'll do is ask somebody I trust. And I'll say, here's what I want to say.

I've written it out. Co myślisz? Tell me, from your perspective, does this sound right? Is this communicating how I want to communicate it?

But I would also say that there is something to be said– and I hope that the people listening and agree with this– there is something to be said for, after being wrong, just standing up and apologizing and saying, I made a mistake. My intention here is to grow this and improve this. And the way I said it wasn't the way I meant it.

And I think we need to start getting into a habit of encouraging that dialogue, because if we're too afraid that we're not going to say it the right way, then so many people aren't going to say anything. And then we're not going to get to the root of these problems. So I think there needs to be a lot more where we're saying, let's have the discussion. I'll call you out when you say it wrong.

And you apologize. And we're going to keep the conversation going. And that's what needs to happen more.

JENNY GUY: I think that that is also– yeah, I think that that's on both sides of maybe sensitivity and telling someone that they didn't say it the way that maybe you should– again, not making someone feel like you need to go throw yourself off of a bridge right now, because we're trying. And if it's not exactly right, but just being open.

And maybe even saying that, adding that into the comment. I don't know if I'm saying this right. My intention is good. I'm not sure.

But I want to try to express something here. Forgive me if it's not exactly the way it needs to be said.

BETH SANTOS: Totally.

JENNY GUY: Karen– I'm going to butcher her last name. Again, on apologizing and saying it upfront, I am doing it right now. I'm probably going to F this up. Karen “Me-ed-hard”– “Marty is such an amazing voice in this space. Seeing her stand up in conferences and ask the hard questions but, at the same time, make everyone think.” Kocham to.

Brandy Riley, again, said, “We need diversity in leadership. That's where it starts.” Very true.

Everyone's now, we got our emoji hands here. Patricia King– “Wanderful is a pioneer with age diversity.”

BETH SANTOS: Aw.

MARTINIQUE LEWIS: For sure.

JENNY GUY: To niesamowite. Elle M. said, “I think people hire who they know and are comfortable with doing that. So sometimes under-representation is a reflection of decision-makers' comfort zones.”

MARTINIQUE LEWIS: For sure.

JENNY GUY: I agree. Lisa Sharp– OK, we're getting to another question. “Something that really bothered me last week”– is it this week? Nie wiem. “–is all the affiliate companies telling me about Columbus Day sales.”

That was last week, because we have to start immediately. We are marketing for things that are 75 weeks in advance. “I'm Choctaw, and I feel uncomfortable promoting that. Any thoughts on addressing things like that with businesses?”

Guys, what do we think? It's a tough one.

BETH SANTOS: Marty's got a thought.

TAKENYA HAMPTON: –often [INAUDIBLE]. If you're uncomfortable with it, then figure out the way to say that you're uncomfortable with it, where it matters. And maybe it's still promoting the sale but saying that this could be better marketed as, or whatever, and starting that conversation so those brands see the conversation and see that people want that change to happen.

So when they go to do their marketing for next year, that's in their thoughts. But if nobody ever opens their mouth and says anything, then they don't know that they're doing anything wrong. Or we can say they don't know that they're doing anything wrong. But it's nothing that's going to change it.

JENNY GUY: Tak. Anyone else, thoughts on that one? OK. Clarissa Lasky said, “Yes, Marty. Kill them with the stats. Over here clapping during this talk.”

Courtney Lee– this is a great resource. “The Open Doors Organization did a survey for accessible travel. People with disabilities spend over $17 billion per year on travel.”

You can't argue with that. You cannot argue with that money. That's money that you're arguing with. Nie możesz.

Lisa Sharp said, “Yes, don't justify when you were wrong. Just apologize and learn.” That's all we can do, guys.

We're all on the journey. We're all wrong. And when we're wrong, I think–

BETH SANTOS: We're all wrong. We're all wrong.

JENNY GUY: Prawda. And embracing it– and I think if you're genuinely trying and you're coming from a good place and (QUIETLY) you fuck up, it happens. I'm sorry I said the F word. But it's the truth.

Wszyscy robimy. And we just got to say I'm sorry. That was wrong. I'm wrong.

TAKENYA HAMPTON: I think in addition to apologizing, people have to be willing to accept people's apology, because if we're being honest about it, the internet just breeds really mean people. It can bring out the worst in people. And we all get behind the perfection of our keyboards. And so we have to also be willing to accept people's apology and realize the imperfection in others, in that same token.

JENNY GUY: Totally right. Tak. Even if we're totally offended, you've got to be willing to– they are genuine. They want to get better, on both ends of the spectrum. Totally agree on that. OK.

To, co uważacie za największą barierę, jeśli chodzi o te słowa, o których rozmawiamy, i nasze modne słowa, nasze tematy – różnorodność, integracja, dostęp w branży blogowej. Jaka jest największa bariera, którą obecnie widzicie? Czy chcesz poświęcić chwilę na zastanowienie?

Można też powiedzieć, że Lisa – biedna Lisa. Jej internet się zepsuł, gdy mówiono o tym pytaniu, powiedziała Lisa. „Będę musiał obejrzeć odpowiedź. Głupie internety. Człowiek.

BETH SANTOS: Ła, ła.

JENNY GUY: Tak. Czy ktoś ma coś na ten temat, czym chciałby się podzielić? Jaka jest największa bariera? Ktoś chce iść pierwszy?

Podnieś rękę, jeśli chcesz iść pierwszy. Nikt nie podnosi ręki. Tak, Beth. Iść.

BETH SANTOS: Czuję się tak, jakbym już powiedział swój. Więc po prostu porozmawiam, podczas gdy wy wyczarujecie swoje myśli. Ale myślę, że w mojej przestrzeni wiele z tego ma związek z czasem i pieniędzmi.

Nie wiem, czy jest największy. Ale myślę, że to ten, który jest najbardziej istotny dla tego, gdzie jestem teraz w moim życiu, a widząc niektóre kobiety, które teraz budują biznesy, jest fakt, że – jak mówisz, blogowanie jako branża. Jeśli mówimy o blogowaniu jako o branży, to myślę, że jest dużo czasu i pieniędzy, które trzeba poświęcić na budowanie bloga i jego utrzymanie, podczas gdy żadne pieniądze nie przychodzą.

I myślę, że kiedy mówimy o tworzeniu bloga, ludzie często mówią, że najpierw rozwijaj się, rozwijaj, rozwijaj swoją społeczność, zanim zaczniesz zarabiać. Ale jeśli nie masz na to czasu i nie masz na to pieniędzy, to jak to zrobić? Myślę więc, że chcemy być bardziej rozważni, o ile trudniej może to być dla ludzi, którzy nie mają do dyspozycji tych zasobów.

JENNY GUY: Całkowicie. Marty czy Kenia?

TAKENYA HAMPTON: Myślę, że tak to podsumowuje. Jak powiedziała, nie wiem, czy to największe, ale zdecydowanie uważam, że te dwie rzeczy odgrywają rolę we wszystkim, ponieważ po prostu nie wszyscy mają taki sam dostęp do czasu i pieniędzy.

JENNY GUY: Więc wszystko, co musimy zrobić, to dać ludziom więcej czasu i pieniędzy. Żartuję. Przepraszam. Tak.

TAKENYA HAMPTON: To nic takiego.

JENNY GUY: Tak, myślę, że wszyscy rozmawiamy o największej strategii SEO, jaką możemy zaproponować, to tworzenie większej ilości treści i publikowanie trzy razy w tygodniu oraz robienie wszystkiego, co jest potrzebne do stworzenia bloga. I to wszystko prawda. I wiemy, że to prawda.

Nie ma magicznego przycisku. Ale pokonanie algorytmu polega na tworzeniu większej ilości treści. A jak to zrobić, kiedy masz dwie prace i 12 godzin dziennie, a nie masz czasu na tworzenie?

Tak. Nie mam na to odpowiedzi. Marty, coś od ciebie? Och, Beth coś miała.

MARTINIQUE LEWIS: Zgadzam się z tym, co mówią. Tak. Posłuchamy ich.

BETH SANTOS: Chciałem tylko powiedzieć, czy widziałeś krążący artykuł o wszystkich płodnych pisarzach XIX wieku, takich jak Henry David Thoreau? Powodem, dla którego Henry David Thoreau mógł publikować te płodne teksty, było to, że gdy był schowany w swoim samotnym domu w Concord w stanie Massachusetts, gdzie pisał, jego mama robiła jego pranie. A jego żona dla niego gotowała.

A więc bez obrazy dla ludzi, którym gotują dla nich matki, a żony robią pranie czy cokolwiek, ani dla słuchających tu mężczyzn, bo myślę, że teraz mówię o seksie. I nie mówię o innych intersekcjonalnościach. Ale myślę, że jest coś do powiedzenia na temat jakości treści, które możesz stworzyć, gdy twój umysł jest skupiony na wielu kierunkach. A jeśli masz dzieci lub masz ludzi, którymi się opiekujesz, masz inną pracę lub masz rzeczy, które walczą o Twój czas, twoja umiejętność usiąść i napisać pięknie wykonany post na blogu jest o wiele trudniejsza , ponieważ nie możesz mieć luksusu skupienia.

JENNY GUY: Cały czas się martwię, i to nie tylko o to, że mówię o wszystkich, że nie robię nic naprawdę wspaniałego, bo jestem tak zajęty robieniem 75 innych rzeczy w tym samym czasie. I to jest frustrujące. Nie wiem. Nie znam odpowiedzi na to pytanie, poza robieniem mniej rzeczy. Ale znowu nie wiem, czy to jest opcja. Marty, co z tobą?

MARTINIQUE LEWIS: Nie, myślę, że to, co właśnie powiedziałeś, też było uzasadnione. Zawsze czujesz, że w ciągu dnia nie ma wystarczająco dużo czasu. Ale nie, jak powiedziałem, zgadzam się z tym, co mówią, szczerze.

JENNY GUY: Tak. OK. To ważne pytanie. I zdecydowanie chcę to zdobyć i mieć dużo czasu na dyskusję o tym i mam nadzieję, że widzowie również zważą na swoje opinie. Ale jak inni wpływowi mogą pomóc w promowaniu i widoczności, nawet jeśli niekoniecznie czują, że są osobiście dotknięci tymi problemami? Jaka jest najlepsza rzecz, jaką ktoś może zrobić, aby być skutecznym adwokatem i skutecznym sojusznikiem? Marty, zaczniesz?

MARTYNIKA LEWIS: Tak. Powiedziałbym, napisałbym o tym lub stworzyłbym treść. Ale dosłownie, tuż przed tym, jak tu wszedłem, opublikowałem coś o mnie i Sassy Wyatt. Dla tych z was, którzy nie wiedzą, jest ślepą podróżniczką. I właśnie pojechaliśmy na wycieczkę. W minioną sobotę odwiedzamy Anglię.

Dorastałem z niewidomą babcią. Rozumiem więc, że moja babcia nigdy nie widziała mojej twarzy. Ale musiałabym jej opisać, jak wyglądały moje włosy i jaki rodzaj sukienki miałam na sobie. Więc jeśli możesz sobie wyobrazić, masz Sassy, ​​podróżującego po miejscu docelowym.

I jesteśmy na trasie graffiti. Jesteśmy na wycieczce po graffiti, gdzie musimy obejrzeć murale. I jesteśmy na trasie graffiti, gdzie faktycznie musimy malować.

Więc dla kogoś, kto tworzy treści, jak możesz sprawić, by ten cel ożył dla niej? Ponieważ nie może tego fizycznie zobaczyć. Więc oczywiście przewodnik był niesamowity. Ale on jest taki, a zaraz po twojej prawej jest ten mural zrobiony przez takiego a takiego.

Ale nie mówi o kolorach. I nie mówi o pazurach, które wychodzą z ręki, o wyrazie pyska kota. A jak ona ma o tym mówić, jeśli jej tego nie opiszesz? Więc jej to opisałem.

I mówiłem im, że musimy też zrozumieć, że osoby niepełnosprawne nie są niezdolne. Mogą zrobić dokładnie wszystko, co my możemy zrobić. Był to więc kolejny punkt, o którym koniecznie chciałem porozmawiać.

Ale także możemy być opisowi. Mówisz, jak robić rzeczy niewidomemu podróżnikowi, używając kierunku i ruchu. Więc kiedy ona maluje w sprayu, to tak, Sass, wyciągnij rękę może pół osoby przed siebie i przesuń się od lewej do prawej, i tam jest papier.

Więc nadal była w stanie w pełni funkcjonować i takie tam, ale tylko dlatego, że jej to opisywałem. Więc jeśli poszła tam sama, jak miała to zrobić? Jest to więc po prostu bycie najważniejszą dla ludzi, ale także dzielenie się swoimi doświadczeniami, udzielanie wskazówek.

Daj ludziom 1, 2, 3, jak to zrobić, aby kiedy gdzieś podróżujesz lub gdy widzisz, że ktoś inny przez coś przechodzi, możesz zaproponować rozwiązanie i nie poniżać nikogo, ale upewnić się, że każdy podróżnik docenia, że ​​każdy cel jest dla każdego. I to tylko mówi głośno. Użyj swojego głosu.

A twoja nisza podąża za tobą, niezależnie od tego, o czym mówisz. Więc nigdy wcześniej nie mówiłem o niewidomym podróżniku. Ale gwarantuję Ci, że wszyscy moi obserwatorzy będą teraz chodzić do miejsc docelowych, opisując rzeczy o wiele lepiej, ponieważ kiedyś o tym mówiłem. Korzystaj więc ze swojej platformy, głosuj i oferuj rozwiązania.

JENNY GUY: Uwielbiam to. Kenia, to samo pytanie.

TAKENYA HAMPTON: Chcę tylko powiedzieć, że myślę, że to, co powiedziała, jest ogromne. Wzięła i przestała robić to, co robiła, aby pomóc komuś innemu. I do tego się to sprowadza.

Mogła po prostu kontynuować i doświadczyć tego dla siebie i pozwolić drugiej dziewczynie dowiedzieć się, jak tego doświadczyć, ponieważ to jej problem. Ale zatrzymała się, aby pomóc. I do tego się to sprowadza.

A to, o czym rozmawialiśmy wcześniej, to po prostu wszyscy razem związani, a także broniący się nawzajem. Więc przewodnik wycieczki nie opisał jej rzeczy. Zauważyła, że ​​to okazja. I to mogło stanowić przeszkodę dla jej pełnego doświadczenia, więc zatrzymała się i opisała jej to lub dała jej instrukcje lub cokolwiek.

I myślę, że to jest ogromne. Po prostu sprowadza się do bycia dobrym człowiekiem. Pod koniec dnia myślę, że to duża część tego, do czego to się sprowadza. Więc myślę, że to było ogromne, że właśnie się podzieliła.

JENNY GUY: Spoglądanie poza siebie i własne problemy, które często mogą wydawać się przytłaczające, i widzenie, że ktoś inny może zmagać się z czymś fundamentalnym, z czym ty możesz, bez robienia sobie zbytniej przysługi lub bez robienia naprawdę tyle, możesz komuś pomóc, po prostu patrząc poza własny krąg nieszczęścia lub cokolwiek chcemy powiedzieć – nasze własne myśli. Beth, to samo pytanie do ciebie.

BETH SANTOS: Tak. Dodam więc jeszcze dwie rzeczy. I myślę, Marty, to świetna odpowiedź. I Kenia, aby dodać do tego – absolutnie.

I myślę, że po pierwsze, jeśli zostałeś zaproszony do projektu, wycieczki prasowej lub działania, myślę, że jednym z twoich pierwszych pytań powinno być zawsze: powiedz mi, kto jeszcze w tym uczestniczy i jak mogę upewnić się, że jest tutaj reprezentacja na całym świecie? Jak mogę połączyć się z moją siecią?

Ponieważ myślę, że to komentator wspomniał, że sieć ma tak wiele do odegrania w tym. A czasami ludzie nie są celowo dyskryminujący. Nie próbują być tacy, ja tylko chcę, żeby tak wyglądało. Po prostu myślą, OK, kogo znam, w większości. Czasami ludzie są po prostu okropni.

Ale myślę, że jeśli naprawdę będziemy w stanie wykorzystać nasze sieci i powiedzieć, pozwólcie, że pomogę wam z ludźmi, których znam, i czy jest tu dobra reprezentacja, ponieważ nie chcę uczestniczyć, jeśli nie ma… uważam, że w ten sposób musimy się bronić. A druga rzecz, którą chciałbym powiedzieć, to właściwie rada, którą otrzymaliśmy od jednej z naszych przemawiających na WITS w zeszłym roku – Women In Travel Summit – Deesha Dyer, była sekretarz ds. społecznych prezydenta Obamy.

I zrobiła świetną uwagę i powiedziała, że ​​jeśli masz coś do powiedzenia i dotyczy to kultury kogoś innego, to pozwól im to powiedzieć. Mimo że budujemy te blogi własnym głosem, czasami musimy odsunąć się na bok i dać głos innej osobie, aby mogła opowiedzieć o swoich doświadczeniach, zamiast próbować mówić o nich. Dlatego uważam, że jest dla nas naprawdę ważne, abyśmy czasem cofnęli się o krok i powiedzieli, jakie przesłanie staramy się przekazać? A kto jest właściwą osobą do wypowiedzenia tego przesłania? A czasami ta osoba może nie być tobą.

JENNY GUY: Absolutnie. I myślę, że to świetnie. Wszystko to było niesamowite. A Deesha będzie naszym gościem w Teal Talk za dwa tygodnie.

MARTINIQUE LEWIS: Kochaj ją.

JENNY GUY: Zachowywałam się jak totalny dupek w Portland, ponieważ byłam bardzo podekscytowana spotkaniem z nią. Zachowałem się jak idiota. W każdym razie OK. Ale myślę, że tak, i uzyskanie… jak powiedziałaś, Beth, to nie znaczy, że nie może być na twoim blogu.

Oznacza to po prostu, że możesz wyjść i znaleźć kogoś, kto to napisze, lub poprosić go o konsultację lub przeprowadzenie wywiadu, aby ułatwić im zabranie tego głosu. Jest więcej sposobów, aby pomóc. Ale tak, myślę, że są chwile, kiedy wszyscy musimy po prostu uczciwie spojrzeć na siebie i powiedzieć, że trzeba to powiedzieć. Nie jestem tym, który powinien to mówić.

To wspaniale. OK. Kończy nam się czas, co bardzo mnie denerwuje, ponieważ chcę o tym mówić przez cały dzień. Ale naprawdę lubię to pytanie. Te dwa rodzaje żywią się razem.

I mówi o tworzeniu treści. I w jaki sposób blogerzy mogą myśleć o swoich treściach w inny sposób, który jest bardziej przemyślany w niektórych z tych kwestii? Rozmawialiśmy o zapraszaniu ludzi, a to świetny sposób, żeby to zrobić.

A potem, gdy w wiadomościach dzieje się coś, na co twórcy treści czują potrzebę zareagowania lub chcą odpowiedzieć lub udostępnić, jaki jest najlepszy sposób, aby zrobić to z wyczuciem? A więc niech wszyscy o tym pomyślą. Przeczytam kilka komentarzy czytelników.

Po pierwsze, Lisa Sharp mówi: „Chciałabym mieć więcej zasobów na temat tego, jak uczynić nasze witryny bardziej dostępnymi”. Boże, dostępność jest tak ważna. „Wiem, że mam kilku niewidomych czytelników. I robię dobrą robotę z tekstem alternatywnym, ale nie jestem pewien, co jeszcze muszę zrobić”.

Właściwie mamy sesję na ten temat na MVCon Austin. Porozmawiamy tam o dostępności. I wtedy będziemy – wiemy, że ludzie nie mogą przyjść wszyscy. Zostało nam kilka biletów.

Ale możemy tam udostępnić link do biletu. Ale jeśli nie możesz przyjść, zmodyfikujemy tę sesję i umieścimy ją na naszym kanale YouTube, aby zasób był dostępny dla wszystkich. Myślę, że dostępność jest ogromna.

Adrienne Brown mówi: „Od jakiegoś czasu próbuję stworzyć bloga. Jestem 57-letnim boomerem, mamą, która uczy się w domu, mamą, która adoptowała czwórkę małych dzieci, zaczynam od nowa, autorka i próbuje włamać się do blogowania”. O cholera, kobieto.

BETH SANTOS: Jesteś zajęty.

JENNY GUY: Wszystko w porządku? Czuję, że to dużo. „Wszystko to ma dla mnie znaczenie”. Wow. Świetny. Cóż, przede wszystkim dzięki za bycie pieprzoną gwiazdą rocka. To jest wspaniałe.

OK. Myśli o tym, co właśnie powiedziałem? Cokolwiek na pytanie, jak możemy myśleć o treści i dzielić się rzeczami z wiadomości z wyczuciem i świadomością? Zaczynajmy. Kenia, masz tam coś?

TAKENYA HAMPTON: Myślę, że jeszcze raz wrócę do stwierdzenia, że ​​musisz być autentyczny. Ale musisz też pamiętać, że nie musisz burzyć jednej rzeczy, aby promować lub budować coś innego. Więc jest sposób na zajęcie się rzeczami bez mówienia, to jest złe i to jest dobre, ponieważ tak się czasem zdarza.

I to jest, jak sądzę, napędza argumenty i rzeczy, które dzieją się w Internecie. A czasami nie musi tak być. Nie musisz niszczyć czegoś innego, aby coś innego wydawało się słuszne lub lepsze niż.

JENNY GUY: To niesamowite. Obie osoby mogą mieć jednocześnie rację, nawet jeśli ich opinie mogą się różnić. I nie wiem, czy wszyscy – internet wydaje się jakoś podsycać, że to nie jest możliwe – że coś jest albo złe, albo dobre. A to często nieprawda. OK. Marty do ciebie.

MARTINIQUE LEWIS: Przepraszam. Tak, też się z nią zgadzam. A kiedy jest coś, z czym niekoniecznie się zgadzasz, zawsze mówię, umieść w tym swoją opinię, ale nie swoją opinię w negatywny sposób.

Po prostu porozmawiaj o tym, jak się czułeś lub jak poczuł się ktoś, kogo znasz, aby każdy, kto to czyta, mógł teraz postawić się w sytuacji tej osoby i zrozumieć to z innego punktu widzenia, ponieważ wszyscy mamy różne perspektywy. Perspektywa osoby – ojej. Perspektywa osoby w tej chwili, która jedzie do Izraela, która może absolutnie nie mieć pojęcia, co się teraz dzieje, a potem ludzie cię atakują, bo mówisz, że jesteś w Izraelu i kochasz Izrael.

I nawet nie wiesz, dlaczego cię atakują, bo po prostu nie jesteś w wiadomościach. Nie wiesz o niektórych strasznych rzeczach, które się tam dzieją. Ale czy to powinno sprawić, że będziesz się bać nawet opublikować swoje treści, ponieważ boisz się reakcji?

Po prostu nie. Ale porozmawiajmy tylko o tym, że pojechałem do Izraela i właśnie tego postanowiłem doświadczyć. I to są te części dotyczące Izraela, o których zdecydowałem się opowiedzieć, ponieważ to są pozytywne rzeczy, które się dzieją. I nie popełnij błędu, nie ma co ukrywać przed niczym negatywnym, co się dzieje.

Ale zrozum, że zachowanie grupy lub niektórych ludzi nie jest odzwierciedleniem całego miejsca. I to jest doświadczenie, które miałem. A czasami też musisz to zrobić.

I jak powiedziałeś, wszyscy się z tobą nie zgodzą. I to jest w porządku. Ale bądź stanowczy w tym, co chcesz powiedzieć.

Ale zrób to w taki sposób, aby ludzie zrozumieli z twojego punktu widzenia. A także powiedz im, a ja też zrozumiem, skąd pochodzisz. Ale tak właśnie postanawiam poradzić sobie z tą sytuacją.

JENNY GUY: Fantastyczna rada. Beth, tobie to samo.

BETH SANTOS: Radziłabym również twórcom treści, aby rozważyli, jak reagują na coś w wiadomościach, a konkretnie po prostu robią swoje poszukiwania. Myślę, że wirusowość i dramat są kuzynami. I wiele razy, tak łatwo jest nam po prostu coś zobaczyć, a my myślimy, o mój Boże, to takie szalone.

A potem się tym dzielisz. A potem, dwa dni później, zdajesz sobie sprawę, że to nawet nie było prawdziwe. Albo to był artykuł o cebuli czy coś w tym rodzaju.

A więc chcemy po prostu dać sobie dodatkowy oddech, aby w to spojrzeć, spojrzeć na inne źródło, ponieważ jesteś głosem. A jeśli budujesz firmę, hobby lub platformę skupiającą się na treści, ludzie cię słuchają. Więc upewnij się, kiedy mówisz coś, że jesteś rozważny, że przeprowadziłeś badania, że ​​dobrze się reprezentujesz. I myślę, że zupełnie wszystko inne do tego, co powiedzieli Kenya i Marty.

JENNY GUY: W porządku. Wszystko to jest niesamowitą radą. I to była dla mnie naprawdę niesamowita i pouczająca godzina. Mam nadzieję, że również dla naszej publiczności.

Wiedziałem, że wszyscy jesteście gwiazdami rocka. I znałem wszystkie te rzeczy. Ale uwielbiam to, gdy jest powtarzane w kółko.

Phil Bohn, który jest naszym starszym wiceprezesem ds. sprzedaży i przychodów, powiedział: „Cóż za wspaniała, mądra dyskusja. Dobra robota." Doceniamy to.

Mam zamiar wydać kilka ogłoszeń, zanim skończymy. Jak już wspomniałem, za dwa tygodnie, czyli Halloween – czwartek 31 października, w Teal Talk pojawi się niesamowicie niesamowita Deesha Dyer. W wieku 30 lat przekształciła swój staż w Białym Domu, by zostać sekretarzem socjalnym administracji Obamy – bez większych – i obecnie jest współzałożycielką i dyrektorem wykonawczym Be Girl World, organizacji z Filadelfii, która wspiera nastoletnie dziewczęta poprzez edukację globalną i podróże.

Będziemy rozmawiać o przekręcaniu kariery, oddawaniu i oczywiście będziemy rozmawiać o Obamach i przywiezieniu Hamiltona do Białego Domu na prywatny koncert dla miejscowych nauczycieli, bo to ja. I porozmawiam o Hamiltonie, kiedy będę mógł. W porządku. Panie, to było niesamowite.

Mam jeszcze jedną rzecz, o której chcę wspomnieć, zanim się podpiszemy. I jest to niesamowita współpraca, z której realizacji jestem bardzo, bardzo podekscytowana. Łączymy siły z niesamowitym zespołem w WITS i w nowy sposób na 2020 rok.

Mediavine i WITS, wprowadzamy Stypendium Mediavine dla WITS Kansas City. Beth, chcesz o tym trochę porozmawiać? I podam szczegóły. Jestem tym bardzo podekscytowany.

BETH SANTOS: Tak, wiem. I tak się cieszę, że ogłaszam to tu i teraz. Więc rozmawiając o dostępie, rozmawiając o czasie i rozmawiając o pieniądzach, Jenny, ja i tak wielu niesamowitych ludzi z twojego zespołu, Jenny, naprawdę rozmawiamy o tym, co Mediavine może zrobić, aby ułatwić ludziom przychodzenie i uczyć się? Ponieważ powodem, dla którego ludzie przychodzą do WITS, jest budowanie potencjalnych partnerstw, często w branży turystycznej – ale znowu, zdobędziemy również innych z innych branż – aby rozwijali swoją markę, budowali swoje treści i wzmacniali ją.

A od czasu do czasu jesteśmy w stanie zaoferować darmowe bilety na prezenty i tego typu rzeczy. Ale to nie obejmuje faktu, że dotarcie tam kosztuje. Musisz tam lecieć. Musisz znaleźć hotel. Musisz zdobyć jedzenie.

Dlatego połączyliśmy siły z Mediavine. Mediavine sponsoruje jedną osobę – lot, hotel, bilet i stypendium na jedzenie, więc nie musisz wydawać ani grosza, kiedy tam dotrzesz. I wspomniałem o Kolektywie Wanderful Creator.

Otrzymasz dożywotni dostęp do Kolektywu Wanderful Creator, który jest wart tysiące dolarów. To niesamowite stypendium. I dzisiaj go otwieramy.

MARTYNIKA LEWIS: Hej.

JENNY GUY: Właśnie zamieściliśmy link w komentarzach. Więc proszę, chłopaki, podzielcie się tym daleko i szeroko. Chcielibyśmy, gdybyś to zrobił. Chcemy, aby jak najwięcej osób miało szansę się o to ubiegać.

I zaczynamy. I chcemy, aby było to coś, co trwa i rozwija się wraz z postępem. Jesteśmy zaszczyceni mogąc współpracować z WITS i pracą, którą wykonują. I czekamy na wszystkich tam.

Panie, bardzo dziękuję za to, że tu jesteście i poświęciliście czas na to, co wiem, że jest napięty harmonogram i prowadzenie tak wnikliwej i wrażliwej dyskusji. Doceniam to. Jesteście niesamowici.

MARTINIQUE LEWIS: Dziękuję.

JENNY GUY: W porządku, chłopaki. Dziękuje wszystkim. Miłego dnia. Do zobaczenia za kilka tygodni z Deeshą.

WSZYSCY: Cześć.