Jak wybrać odpowiedni model wytwarzania oprogramowania dla swojego projektu?

Wybór metodologii cyklu życia oprogramowania (SDLC) może być trudnym zadaniem dla organizacji i inżynierów oprogramowania. Prawdziwym wyzwaniem jest fakt, że tylko kilka firm tworzących oprogramowanie w Bangalore wie, jakie kryteria należy wziąć pod uwagę przy wyborze metodologii w celu dodania wartości do konkretnej organizacji.

Do tej pory w ramach ewolucji SDLC opracowano różne modele, które przedstawiają różne oczekiwania i wymagania programistyczne odpowiednie dla różnych firm. Ostatecznie wszystko sprowadza się do określenia, co najlepiej pasuje do kultury Twojej firmy. Przed dokonaniem wyboru frameworka dla danej metodologii SDLC konieczne jest zdefiniowanie różnych typów oraz przeanalizowanie zalet i wad tych modeli.

Modele SDLC – czym są?

Zapewnienie, że projekt dotrzyma wszystkich terminów, mieszcząc się w budżecie i dostarczanie wysokiej jakości pracy, może być zniechęcające. Istnieją jednak modele, które ułatwiają ten proces w porównaniu z innymi. Są one znane jako modele cyklu życia oprogramowania lub modele SDLC. Model SDLC można wykorzystać w zarządzaniu projektami do zdefiniowania różnych etapów tworzenia oprogramowania.

Zapewnia szczegółowy plan, który opisuje, jak rozwijać, a także konserwować, zastępować i zmieniać lub ulepszać określone oprogramowanie. Model SDLC może być dosłownie owocny dla Twojego projektu. Należy jednak przyjąć odpowiedni model, pamiętając o wymaganiach budżetowych, ograniczeniach czasowych i/lub oczekiwaniach jakościowych interesariuszy.

Dlatego z powyższego wynika, że ​​model cyklu życia umożliwia zdefiniowanie metodologii poprawy jakości oprogramowania, a także rozwoju oprogramowania w Indiach jako całości.

W dzisiejszym świecie istnieje około 50 różnych modeli tworzenia oprogramowania do wyboru. A każdy ma swoje wady i zalety w zależności od wymagań danego projektu lub zespołu. Po spędzeniu udanej dekady w tej branży przejrzeliśmy i zarekomendowaliśmy następujące 8 najpopularniejszych modeli cyklu życia oprogramowania wraz z ich podstawowymi funkcjami, aby zapoznanie się z podstawowymi etapami tworzenia oprogramowania było dla Ciebie korzystne.

Podstawowe etapy SDLC

Etap 1: Właściwe planowanie i analiza

Każdy model cyklu życia oprogramowania rozpoczyna się od analizy, w ramach której interesariusze procesu mogą omówić wymagania dotyczące produktu końcowego. Ostatecznym celem tego etapu pozostaje szczegółowe zdefiniowanie wymagań systemowych. Ponadto konieczne jest upewnienie się, że wszyscy uczestnicy procesu odpowiednio rozumieją zadania oraz sposób realizacji każdego z wymagań.

Etap 2: Tworzenie architektury projektu

Deweloperzy zwykle wolą projektować architekturę w tej drugiej fazie cyklu życia oprogramowania, kiedy wszystkie kwestie techniczne, które prawdopodobnie pojawią się na tym etapie, zostały już omówione przez wszystkich interesariuszy, w tym klienta.

Etap 3: Początek rozwoju i programowania

Po zatwierdzeniu potrzeb i wymagań proces przechodzi do kolejnego etapu właściwego rozwoju. Programiści zaczynają pisać kod źródłowy, a administratorzy systemu inicjują sprawdzanie konfiguracji środowiska oprogramowania. Programiści front-end są zobowiązani do stworzenia interfejsu użytkownika programu oraz logiki na tym etapie do komunikacji z serwerem.

Etap 4: Testowanie kodów

Debugowanie odbywa się w fazie testowania. Wszystkie błędy kodu wykryte do tej pory podczas opracowywania są identyfikowane, odpowiednio dokumentowane i zwracane programistom w celu rozwiązania, a przepływ pracy oprogramowania jest stabilizowany.

Etap 5: Wdrożenie oprogramowania

Kiedy program jest już kompletny i wolny od krytycznych błędów, przychodzi czas na poprawki. Procedura testowania jest rygorystycznie powtarzana, aż wszystkie problemy zostaną rozwiązane. Zespół pomocy technicznej dołącza na tym etapie, aby zapoznać się z opiniami użytkowników, a także zapewnić konsultacje i wsparcie dla użytkowników po wydaniu nowej wersji programu. Ta faza obejmuje aktualizację wybranych komponentów, zapewniając aktualność i bezpieczeństwo oprogramowania.

Przegląd modeli SDLC

1. Model wodospadu

Ten model reprezentuje metodę tworzenia oprogramowania, która może przebiegać w uporządkowanej kaskadzie, przy czym każdy etap ma bardziej konkretne wyniki i jest odpowiednio udokumentowany, a następny etap wymaga pilnego ukończenia przed rozpoczęciem. W związku z tym, zgodnie z tym modelem, wymagania dotyczące oprogramowania są trudne do ponownej oceny na późniejszych etapach rozwoju.

Najwyraźniej nie ma sposobu, aby zobaczyć lub przetestować oprogramowanie, dopóki ostatni etap rozwoju nie zostanie zakończony, co skutkuje wysokim ryzykiem projektu i nieprzewidywalnymi wynikami projektu, co sprawia, że ​​testowanie jest często przeprowadzane w pośpiechu, a poprawianie błędów jest bardziej kosztowne.

Przypadków użycia

• Jest jednak lepszy w przypadku małych lub średnich projektów, które mają dobrze zdefiniowane, niezmienne wymagania.
• Nadaje się również do projektów wykorzystujących dobrze znany stos technologii i narzędzi.

2. Model walidacji i weryfikacji

Model Walidacji i Weryfikacji lub V-Model to model zarządzania projektami, który umożliwia wykonanie pracy wysokiej jakości, ale jednocześnie czyni ją bardzo kosztowną i czasochłonną. Faza rozwoju tej metodologii również ma swój własny zestaw ograniczeń. Błędy rozwojowe nie są łatwe do zidentyfikowania.

Przypadki użycia: Nadaje się do projektów, w których awarie i przestoje są uważane za dopuszczalne.

3. Model przyrostowy i iteracyjny

Proces tworzenia oprogramowania w modelu przyrostowym przypomina budowanie struktury Lego, w której każdą iterację pracy można podzielić na mniejsze fragmenty, a na każdym etapie dodawane są nowe moduły bez zmiany poprzednich. Tworzenie oprogramowania może odbywać się równolegle lub sekwencyjnie. Rozwój równoległy jest trochę szybki i niedrogi, podczas gdy rozwój sekwencyjny zajmuje więcej czasu i jest również kosztowny.

W modelu iteracyjnym również oprogramowanie przekształca się i może rosnąć w kolejnych iteracjach, a liczba tych iteracji stopniowo sumuje się do poprzednich. Ale podstawowy projekt pozostaje niezmieniony przez cały proces. Projekt jest dostarczany w sposób sekwencyjny, bez potrzeby szczegółowej specyfikacji od samego początku, ponieważ wszelkie zmiany, jeśli są wymagane, mogą być wprowadzane na etapach rozwoju.

Przypadki użycia: Jest to korzystne dla dużych, krytycznych dla projektu aplikacji korporacyjnych, które składają się z luźno powiązanych komponentów.

4. Model spiralny

Korzystanie z modelu spiralnego wymaga zatrudnienia ekspertów w zakresie oceny ryzyka. Do najważniejszych czynności w tym cyklu należy planowanie, analiza ryzyka, tworzenie prototypów z uwzględnieniem opinii klientów podczas przeglądu dotychczasowych zadań zrealizowanych w projekcie.

Ten model powtarza się jako przedłużenie tego, jak długo potrwa twój projekt, a tutaj każdy cykl zawiera informacje zwrotne od klientów, które umożliwiają im przedstawienie ich wkładu w proces recenzji, aby mogli zbadać krytyczne aspekty, jednocześnie dostarczając swoich doświadczeń z tym, co w przeciwnym razie byłoby być potrzebne do naprawienia i ulepszenia wszelkich wad wykrytych w prototypach, jak również w produktach.

Przypadki użycia: ten model pasuje do projektów, które są duże i złożone. Sprawdzi się również przy wprowadzaniu nowej usługi lub produktu, działalności badawczo-rozwojowej.

5. Racjonalny model ujednoliconego procesu

Proces ten koncentruje się przede wszystkim na zbieraniu wymagań, prototypowaniu i ostatecznym definiowaniu standardów jakości w celu wytworzenia oprogramowania wysokiej jakości. Proces ten zapewnia dobry projekt, zorganizowany proces wraz ze zwiększoną produktywnością w tworzeniu oprogramowania.

Przypadki użycia: ten model jest odpowiedni głównie dla dużych projektów o wysokim ryzyku, zwłaszcza dla rozwoju opartego na przypadkach użycia.

6. Modele Agile Group

Parasol Agile może być mały, ale użyteczny. Zasadniczo odnosi się do grupy modeli, które zapewniają szybkie i skuteczne rozwiązania dla współczesnego świata biznesu, koncentrując się przede wszystkim na opiniach klientów i silnej komunikacji z interesariuszami, a także biorąc pod uwagę iteracyjne cykle rozwoju w celu wytworzenia wysokiej jakości rozwiązań w ciągu kilku tygodni. Kładą większy nacisk na szczegółową dokumentację niż na testowanie.

Ponieważ nie ma udokumentowanego opisu oprogramowania, identyfikacja problemów, gdy faktycznie wymagana jest konserwacja, zajmuje więcej czasu. Jednak programy te są stale aktualizowane, rozwijane i ulepszane. Ponadto, myśląc o tworzeniu oprogramowania, lepiej zlecić pracę na zewnątrz, ponieważ faktycznie okazuje się to wygodniejsze i bardziej opłacalne.

Zwinne tworzenie oprogramowania wymaga również dużego wkładu ze strony wszystkich zaangażowanych stron, co dodatkowo kładzie nacisk na korzystanie z doświadczonego partnera w zakresie oprogramowania, który rozumie Twoje wymagania iz którym możesz z powodzeniem współpracować w celu opracowania dostosowanego oprogramowania w oparciu o Twoje potrzeby.

Przypadków użycia

• Jest to korzystne dla inicjatyw startupowych, które wymagają szybkiej informacji zwrotnej od użytkowników końcowych.
• Projekty średniej wielkości, w których wymagania biznesowe nie są tak przejrzyste.
• Duże projekty w ramach tego modelu można podzielić na małe części funkcjonalne, a tym samym rozwijać stopniowo w każdej iteracji.

7. Model procesu Scrum

Proces scrum odnosi się do procesu tworzenia oprogramowania, który koncentruje się na krótkich seriach pracy wykonywanych w dowolnym momencie, aby uzyskać wyniki tak szybko, jak te podobne do modeli procesów zwinnych.

Główną korzyścią, jaką zapewnia firmom, jest możliwość przewidywania postępów, ponieważ sprinty są tutaj krótsze niż inne procesy, co oznacza, że ​​można zobaczyć postęp procesu w stosunkowo krótszym czasie.

8. Model programowania ekstremalnego

Ekstremalny proces programowania wskazuje na proces tworzenia oprogramowania, który bierze pod uwagę wykorzystanie testów jednostkowych i innych zaawansowanych technik w celu zapewnienia najwyższych standardów jakości zarówno w projektowaniu, jak i wdrażaniu oprogramowania.

Główną zaletą tego procesu dla firm jest zwiększona niezawodność kodu, ponieważ umożliwia testowanie procesów i przeglądy kodu, które można wykonać na każdym etapie procesu.

podsumowanie na wykresach

Wykorzystując powyższe dane jako podstawę, staraliśmy się porównać różne modele pod względem podstawowych cech – czasu, kosztów i jakości.

Wybór odpowiedniego modelu SDLC? Poznaj kilka kryteriów wyboru, które należy wziąć pod uwagę przy wyborze SDLC:

• Czy jest odpowiedni do wielkości Twojego zespołu i jego umiejętności?
• Czy SDLC jest kompetentny w zakresie wybranej technologii, która ma być wykorzystana do wdrożenia rozwiązania?
• Czy jest w stanie uzasadnić obawy i priorytety klienta i interesariuszy?
• Czy jest odpowiedni pod względem położenia geograficznego (zespół rozproszony)?
• Czy SDLC jest odpowiednie dla złożoności Twojego oprogramowania?
• Czy nadaje się do inżynierii oprogramowania?
• Czy jest elastyczny w stosunku do ryzyka projektu i ubezpieczenia jakości?

Szukasz profesjonalisty, który pomoże Ci wybrać najlepszy model dla Twojej marki?

Współpracujemy z Tobą, aby wyeliminować problemy związane z codziennymi wymaganiami dotyczącymi tworzenia oprogramowania, wykorzystując nasze zwinne metodyki. Do tej pory zrobiliśmy to dla różnych branż przemysłu na całym świecie i z przyjemnością pomożemy również Tobie osiągnąć sukces.